Για τους προγόνους μας, η «μουσική» δεν ήταν απλά η τέχνη των ήχων, αλλά η γυμναστική του πνεύματος, ως αδιάλειπτη ενότητα ήχου και λόγου, ως επέκταση της δύναμης της «Μούσας», λέξη από την οποία προέρχεται ετυμολογικά. Για την εκπαίδευση των παιδιών τους και την ψυχική τους καλλιέργεια, ήταν αδιανόητο να μην είναι ο πυρήνας το τρίπτυχο μαθηματικά-μουσική-γυμναστική. 

Στη σύγχρονη εποχή της ψηφιακής πραγματικότητας, ο άνθρωπος περισσότερο από ποτέ οφείλει να διασώσει το κομμάτι της ψυχικής μοναδικότητάς του και αυτοπραγμάτωσης. Η μουσική εκπαίδευση δεν είναι πολυτέλεια όπως συχνά ακούμε αλλά βασική ανάγκη πνευματικής ανάπτυξης των νέων. Το ωδείο για τους νέους ανθρώπους οφείλει να είναι το σχολείο όπου αυτό το όνειρο του σύγχρονου ανθρώπου-ρομπότ  γίνεται πραγματικότητα. 

Ξεχάστε τις μουσικές σπουδές ως περιττή πολυτέλεια για όσους έχουν μουσικό ταλέντο και θυμηθείτε λίγο τί άνθρωποι θέλουμε να είμαστε στις επόμενες γενιές!!!

Σας περιμένουμε!!!